Van al de dingen die ik weet

begrijp ik vrijwel niets


donderdag 17 juni 2010

# Een mannetje op de zandweg...




...liep, de zon scheen helder etc. Voor mij is een zonbeschenen zandweg altijd het pad naar de hemelse jeugd (wàt jullie daar ook van vinden). Ik kom langs water waar kikkers het Concertgebouworkest naar de kroon steken, zéér puberende Meerkalften zich ook verschuilen en ik denk dat Jeroen waarschijnlijk gelijk heeft (dat komt wel vaker voor) en dat ik die lens gewoon moet kopen want zeg nou zelf: ziet iemand wie daarboven zit te zingen? (Linksboven, naast de Silene Dioica, niet te verwarren met de Lychnis Flos Cuculi.) Ik zie wel Veluwse vergezichten, mooi hoor, en een Kwikstaart - ik begin een verzameling: "Vogels op Paaltjes". Ik treuzel maar terug. Tussen wat struiken en een nogal luchtige boom bespeur ik wat vliegverkeer.
Ik ga zitten, en houd mijn snavel. De tijd verstrijkt...

(Vervolg hieronder.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten