De paarden liggen (!) nog te doezelen, heel lange schaduwen. De zon schijnt recht in mijn gezicht, ik zie niks, hoor vanalles. Mijn schoenen bijvoorbeeld, knerpend op het zand - prima geluid. De geur van hooi. Koolzaadgeel tegen het verdigris van een korenveld dat over een tijdje zomersgoud zal zijn. Nog meer geel, hoog in de houtwal.
Een spotvogel geniet met volle snavel uitgebreid van het uitzicht. Een haas kijkt rustig, maar oplettend, wat die mens daar zit te doen.
Wel, vriend Lampe: ik probeer jou te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten