...en dingen die voorbijgaan.

De tjiftjaf aan het begin van mijn wandeling wekt hoop: hij gaat er lekker voor zitten. Maar daarna wordt het een tenniswedstrijd. Voor de groene specht ben ik te traag, de zwaluwen zijn een makkie, ééntje komt op me af gescheurd, schreeuwt in het voorbijgaan giejemiergen en wèg weer. De jonge gaai heeft er duidelijk nog moeite mee, zegt niks en is blij dat hij niet tussen de kuifeenden en zwanen terechtkomt. Als de postbode voorbijdruipt brandt de zon op ons bolleke: zomerochtend in Linden.