Van al de dingen die ik weet

begrijp ik vrijwel niets


zondag 22 februari 2015

Retrospectief


Ik kan niet naar buiten !

En terwijl ik noodgedwongen op de bank gelegen door "Vogels" blader, met een pot Paracetamol gezellig binnen handbereik, denk ik opeens da'k het zo slecht nog niet doe met mijn goedkope fotosetje (Canon Rebel).

Dus heb ik tijd voor een opkikkerend overzichtje van Kwikstaart, Grutto, Canadees, Kluut en meer.

In Lienden, Crow Creek of de Hatertse Vennen.









zondag 15 februari 2015

Carnaval !


En terwijl  de Keieschieters aan de overkant al aan de grote glazen bier beginnen nip ik voorzichtig aan de hete chocola. En aan de instant-noodles met uitzicht op Siberische Белолобый (linksboven), even terug naar vorig jaar...
De (derde deze week!) zilverreiger hakt er lustig op los, de brandganzen (linksonder) zijn al gemaskerd en klaar voor de optocht.

zondag 8 februari 2015

Knuffelkalf


Met teddybeer-oren, wat een schatje. Waarna: hete koffie van Jeroen, en lauwe havermout want twee porties in één keer kan mijn stoofje niet aan.
Mocht de pret niet drukken: we vieren zo op passende wijze één jaar Сибирь.
En graag zo gauw mogelijk weer daar terug !
De witte reiger blijft net buiten bereik, maar ik vink hem toch af.
Thuis wacht plof met kapucijners.

vrijdag 6 februari 2015

Survival voor beginners


Op mijn Analoog60.blogspot zet ik met enige regelmaat "tutorials", met een vette knipoog naar de voortreffelijke Christmas Lectures van het RI (in het leven geroepen door Michael Faraday, dik anderhalve eeuw geleden).
Waarom dus niet the 2015 Winter Lecture op het Maasproject?
Bij deze:

Van de gisteren beloofde min 12 graden gevoelstemperatuur komt helaas niks terecht vandaag. Het vriest nèt (niet?), maar een stralende zon lokt me onweerstaanbaar naar buiten.
De ijzige Noordenwind maakt er gelukkig nog wat van: zelfs als ik mijn komfoortje in een konijnenhol stop is het een heel gevecht om het vuur aan te krijgen.
Maar vijf minuten later zit ik toch aan de hete chocola, terwijl de havermout staat gaar te worden. Ik maak mijn allereerste selfie...

Uitrusting: ik heb àltijd een plastic zak bij me. Om op te zitten. Des zomers droogt een natte broek wel tijdens de wandeling, maar 's winters houd ik het liever droog.
Zonder Victorinox/Leatherman en fototoestel zul je me ook niet vaak tegenkomen, en uiteraard hangt ergens wat ehbo-spul aan de riem.
En papieren zakdoekjes. Voor de natte neus, vooràl als "statief" om een fototoestel waterpas te zetten, en desnoods als tondel (even losscheuren). Natuurlijk niét om een wond af te dekken! Stormlucifers, een firestick, kompas, 'n nooddeken en zelfs een naaisetje en een mini-knijpkat zitten ook nog ergens. (Hà! Hoe groot is Nederland eigenlijk?) Alles bijelkaar hangt er zo'n 2,5 kilo aan mijn riem - het moet geen krachtsport worden. En nee: ik heb géén mobieltje.

Voedsel: uit nostalgische overwegingen: instant noodles, en thee. Eintöpfe van Erasco vind ik ook wel lekker, of ik maak zelf prut van krieltjes, hachee, bonen. Geen duur gedroogd survival-food, dus. 's Zomers een broodje, appelsap - omdat dat ook lauw te drinken is.


Het èchte survival: strikken zetten. Verboden. Punt.
Maar aangezien ik echt óveral kan verdwalen, en ik zeker niet de enige ben, hier een tip, voor stoerlingen in uiterste nood. Ik heb niet zo'n interessant cardje bij me met centimeterindeling, drie schroevendraaiertjes erop en een inbusje (wat moet je daar toch mee in de bush!?) maar wèl een setje bouzouki-snaren. Want dat zijn perfekte kant-en-klare strikken... Bekijk ze in uw plaatselijke muziekwinkel. Hòppa!

Kookgerei: zo klein mogelijk. Het mini-mini Esbit-stoofje met een keteltje voor de kleine trek, het Esbit pannetje voor de grotere honger. Ik zet altijd drié blokjes op de smalle kant, en meestal is één lucifer genoeg, (ik zet het ding tussen mijn benen tegen de tocht, maar: als het weer erom vraagt: een parapluutje als windscherm).
Ik heb zo'n zware Chinese spork, stevig, maar het lepeltje is erg klein. Dus voor soep liever zo'n doorsnee plastic ding.

Kleding: wat je maar lekker vindt. In de kou vind ik een gewone pyjamabroek prettiger dan een hi-tec onderbroek, en vingertopvrije handschoenen bleken zelfs in Siberie warm genoeg. Ik hèb een setje handwarmers - nog nooit gebruikt... 
Je zult me niet in een korte broek zien wegens de vieze beestjes (Lyme; ik ben overigens tegen van alles en nog wat ingeënt) - en de leukste foto's maak je nu eenmaal niet vanaf platgetreden paden. Bandana: tegen koude oortjes, en 's zomers om het zweet uit mijn ogen te houden; ik heb zo'n heel comfortabele Russische.

Camouflage: nee. De dieren weten echt wel dat ik er ben. Wèl gedraag ik me rustig - ik loop niet brisk nordic te walken, ik sta niet plotseling stokstijf als ik een foto wil maken. En, sòms gebruik ik de omgeving: fotografeer ik vanuit de schaduw van een boom, of verstopt tussen een kudde paardjes ( de vriendelijke Exmoors en Koniks accepteren me, min of meer ).

Camera's: Als ik gewoon buiten wil zijn hangt er een CyberShot aan mijn riem. Als ik echt wil fotograferen zit er een Canon Rebel aan mijn pols vast (Tokar), met de 55-250 (als goedkoop setje gekocht bij Bol. In de extra batterijhouder 2 lithiums maar die houder zit er meer omdat ik de camera anders niet kan bedienen met mijn linkerhand). Kijk eens bij "retrospectief 22 feb" hierboven.

Ik ruim de boel op, kijk nog eens naar de kuifeendjes voor me, verbaas me over een grote kudde meerkoeten die heel druk met "iets" bezig zijn, en loop nog een uurtje door dat winterzonnetje.
Prima ochtend.