Kerst aan de Maas

Kunnen we niet een actie beginnen om de kerststal weer op zijn oude plek terug te krijgen, op die ouderwets sfeervolle manier?

PS De foto is vorig jaar gemaakt met een 1938 Retina, op Perpantic film uit 1946!

Armani

Bij de eerste sneeuw voelen ook deze "Big Black Suits" zich niet te groot voor een vette hap.

2012

Ik zit te bladeren in P&M's nieuwe "Vogels", en realiseer me hoe karig deze zomer eigenlijk was. Een páár zomerse wandelingen slechts, 'n roodborsttapuitje bij Mook, een wolkje wulpen in Crow Creek, en wat mooie kluten, lepelaars, bergeenden en plevieren in Lienden - maar dat vind ik zo'n pàrk, dat moet nog wild worden. Of ben ik nou verwend?
Wat minder kieviten dan vorig jaar, maar de puttertjes doen het goed. Mevrouw sperwer houdt een streng oog op de vogelstand in mijn tuin: alleen Dodo houdt het vaandel hoog.
Maar zoals pater Daniëls SJ vroeger zei: "ben je over, loof de Heer met snarenzang en citherspel; ben je blijven zitten: volgend jaar beter!"

Zomers

Niks tegen dat "hoordewindwaaitdoordebomen-weer" van vandaag hoor.
Maar gisteren was andere koek (dan taaitaai). Heerlijk lopen in de stralende zon, de wind leek zelfs warm! Ik had een oude AgfaOrtho zw-film in mijn nog oudere Smenaatje, de appeltjes aan kale bomen waren rood en geel (die worden op Ortho zwart) maar de lucht was stralend en aan de overkant van de Maas floten wulpen (jawèl) mij toe.

Herfstkleurenwandeling

 Echt zomer hebben we niet gehad, maar de herfst is wel aardig, tot nu toe, dus even wat traditionele (oubollige) plaatjes van Heumen.




(btw weet iemand wie daar rechtsmidden woont? Specht met hoogtevrees en artistieke aspiraties?)

MaasMarkt

Even eruit, met 1987 AgfaOrtho in mijn 1970 Чайка. De Maasboulevard ligt helemaal overhoop, maar beneden is de Luizen/rommel/carboot-sale/markt.
Echter.
Ik betaal niet om de HEMA binnen te mogen, en hier doe ik dat ook niet. Eén klant minder, dus.

Duetten

 Deze buizerd doet heel erg zijn best om een valk te lijken. Als hij dalijk wegvliegt strekt hij zelfs de staart, en sluit de "vingers", maar daar trappen wij niet in, hoor!
Samen met broeder reiger bestrijkt hij de velden. (Valt mij weer op, net als de scholekster is de reiger geen "watervogel" meer.)
En dan word ik vergast op twee duetten: de reigers zwieren als een paar ijsdansers door de lucht - maar de buizerds maken er een stoeipartij van.

MaasMolens

Dit Maasproject is in de loop der tijden een beetje ontaard in vooral "vogelarij", met een digitaaltje. Maar ik zie ook heel wat leuke àndere dingen aan de Maas, en mijn fotografie is toch vooral analoog. Vandaag dus de molen van Batenburg, door de (voor mij jonge) Fujinon 50mm, op even jonge Ilford FP film, en ontwikkeld in ongeveer 85 jaar oude Tabloid ontwikkelaar. Jawel.

Gustav Klimt

Eindelijk!

 Zomerochtend in Linden. Met z'n vieren pootjebaden tussen het riet, scholeksters doen alsof ze aan het Zandvoortse strand zijn en een jonge kokmeeuw droomt van... Siberie!

Ik val als een blok voor de ogen van het ezeltje, zoals altijd, en laat hem even likken aan lekker zout zweet. Waarop het lammetje begint te blèren: hij wil óók! En als een echte puber: hij wil, maar geen idee wàt!

En voor de 3D-fans: als je het trucje beheerst, Linden in stereo.
(Ogen op oneindig, en dan bewust het fantoombeeld in het midden bekijken.)

...en dingen die voorbijgaan.

De tjiftjaf aan het begin van mijn wandeling wekt hoop: hij gaat er lekker voor zitten. Maar daarna wordt het een tenniswedstrijd. Voor de groene specht ben ik te traag, de zwaluwen zijn een makkie, ééntje komt op me af gescheurd, schreeuwt in het voorbijgaan giejemiergen en wèg weer. De jonge gaai heeft er duidelijk nog moeite mee, zegt niks en is blij dat hij niet tussen de kuifeenden en zwanen terechtkomt. Als de postbode voorbijdruipt brandt de zon op ons bolleke: zomerochtend in Linden.

Levend

(Zie beneden) En vergelijk dat nou eens met de Veerstraat.
(FF tussendoor: de man die me de weg vraagt heeft er nog een hele kluif aan: de Veerstraat zal hij wel vinden, maar zijn "perceeltje aardappels" is verstopt tussen heel erg veel aardappelpercelen...)
De Veerstraat dus: ook rustig, maar er zitten zangers, hazen, scholeksters (met héle grote...) en net als ik denk "weinig kieviten" schriekt een buizerd me toe dat ik dat mis heb. En in de perceeltjes jonge mais zit een wolk roodstaartjes.

Dood

Wat is er toch mis bij de Spellingsestraat. Ik zie weidse akkers, donkerbruin of intens groen, er staan bomen, een bos(je), er zijn vennen, sloten, zelfs een natuurvijver is er aangelegd. Er staat een (verzakt) bordje: kwetsbaar natuurgebied, geen toegang. En er is geen kip - of wat voor veertje dan ook, te zien. Vrijwel. De grote stilte, slechts onderbroken door een enkele eenzame vink, wat geritsel van één winterkoninkje. Geen kieften op het veld, geen zangvogels in de bomen. Alleen wat nijlganzen (waar zitten die niet?) en een aalscholver in een sjieke tuinvijver. Griezelig hoor; is hier iets aan de hand? Kan ik hier maar beter niet wandelen?

# Trees heeft een Canadees...

Een paar jaar geleden werd ik enthousiast toegewuifd door een zwaan in Heukelom.
Doen ze om op te warmen vertelde de BBC mij.
Vanmorgen steekt een Fuut zijn middelvinger naar me op - ik denk daar maar hetzelfde van, welopgevoed als Futen meestal zijn, hè?
De minivisjes genieten van het heldere Maaswater, Paulus Potter laat zich ook even zien.
Niks opzienbarends vandaag, maar ik ben er dik tevreden mee.

Michael Caine

In 1961 the Spoonbill was chosen "National bird of the Netherlands".

(This is a young bird: reddish "spoon" and black on the wings.)

Stormachtig

 De lepelaars staan met de kop in de wind - hun kuif waait er bijna af. En ik waai zo ongeveer de Maas in. Vraag het maar aan elke kleuterjuf: bij dit weer worden de kindjes onrustig - en de vogels ook. Sjacherijnige visdiefjes gaan achter de kluten aan (als ik niet op hen reageer) terwijl dat toch geen echte concurrenten zijn. En de snelle jagers worden er niet vrolijker van als de kromgehoornde steltlopers ze moeiteloos ontvlieden (u bemerkt mijn classique opvoeding?)

E Spoonbills in the storm, grumpy Terns chasing Avocets.
D Löffler im Wind, schlechtgelaunte Flussseeschwalben jagen Säbelschnäbler.

Liendense waard

 Allemaal nogal "nieuw", en "ingericht", maar er valt best wat te genieten hoor! Ik zie bergeenden, en allerlei van die mooie geluidjes makende steltvogeltjes: kleine plevieren en grote kluten, maar ook meeuwen, een enkel visdiefje, kieviten natuurlijk, een eenzame watersnip.

Liet ik allemaal gepaard gaan met coole coffee en hazelnootcake.

E From top: cows, avocet, lapwing, little ringed plover, shelducks.
D Von oben: Rinder, Säbelschnäbler, Kiebitz, Flussregenpfeifer, Brandenten.

Vroeg = rustig

Niet echt heiïg, niet echt koud. Een redelijk klein kleutertje geniet op zijn eigen manier van de bloempjes in den hof. Valt me ook op: dit jaar geen grote 13+ ganzenfamilies maar kleine gezinnetjes; reactie op de (inmiddels) overbevolking?
Ik zie minder kieviten - maar overal puttertjes. Ook prima.

Witkeel

De Engelse naam van de Dorngrasmücke (óók schattig) is: Whitethroat. Op de foto valt het nog tegen - in werkelijkheid dacht ik dat deze een stuk watten in zijn snavel had. But no hear: het was echt alleen zijn keeltje. Ook akoestisch.

Tweede pinks

 Het is nog vroeg als ik door het slapende dorp weer naar huis rijd. Voor me, midden boven de straat, zweeft een groot stuk touw.
Als de mus het niet meer houden kan valt het omlaag. Mooi nestmateriaal hoor.

Drukke pinkster

Twee hazen hoppen het hele stuk naar de Maas gezellig mee, maar daar wordt het ze te druk (hoi, môgge, hallo). Mij ook, maar er is geen ontkomen aan.
Anyway. Julie hadden natuurlijk met enige ongerustheid al gemerkt dat er deze winter geen staartmeesjes waren langsgekomen. Welnu, wordt hier gelukkig ff ingehaald, een hele kudde. En met de puttertjes gaat het ook steeds beter. En een jeugdige zwaan laat zien dattie het vliegen al helemaal onder de knie (waar bevindt zich de zwanenknie?) heeft.
En ik stap maar weer eens op want echt: het wordt me te druk.

Nou déze weer!

Ja hoor, het is weer zover. Zonnig weer, wijntje op een Cuyks terras alsof we elkaar vorige week nog gezien hebben - en niet dertig jaar geleden, touristische wandelaars en Egyptisch aandoende vogels en opeens is hij er dan: de ehhhhhh. De Bruinkoptapuit? Het Ongestreepte Paapje? De Vale Roodstaart?

Suggesties? Iémand?

Ik houd het voorlopig op een mevrouw Roodborsttapuit.

Luchtacrobaten

Tijdens mijn ontbijt vermaakt een grasmus me met zang en dans. En er valt nog meer te zien, daar boven het Nederasseltse. Een eenzame lepelaar, en ernstig kijkende kauwtjes, het lijken wel Kafkasiaanse ambtenaren met die blik.
Maar ze vallen wel mee hoor: ze verzorgen niet alleen hun jongen, maar ook de koeien, die daar zichtbaar van genieten (en ze hakken er stevig in, geloof me!)
(Ik zeg dat nou wel zo achteloos, en ik weet ook wel dat verderop een kolonietje zit, maar ik had er nog nooit een gezien, dus: een lépelaar !)