Tòch !
Want wie zit daar vanavond, veel te laat voor zo'n jonge snaak, fier in mijn voortuin ?
En niet haastig wegfladderen, want hij kent mijn gezicht natuurlijk.
(Dat is wetenschappelijk onderzocht - vogels herkennen je gezicht, niet je bewegingspatroon). Toen ze nog op mijn slaapkamer woonden ging ik een paar keer per dag een praatje maken, en wat flitsfoto's knippen.
Een uurtje later kijk ik nog eens. Hij ziet de flits en denkt: ik ben weer thuis - dit wordt vanavond mijn slaapboom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten