Het Vogeljaar

Ik zit op mijn boomstronk bij het kapelletje achter Beers. De каша pruttelt, de Glühwein dampt, en ik denk aan het voorbije jaar. Mevrouw Taling, die ik eerst niet herkende; de boomklever en -kruiper die ik éindelijk te pakken kreeg; de gasten op mijn slaapkamer natuurlijk. Dat we in Januari nog echte sneeuw hadden.
De nieuwe Sigma 500, een uitverkoopje, maar toch...
Benieuwd wat het komende jaar te bieden heeft.

WaterWild

Ik heb niks met Nijlganzen - ik houd niet van make-up. Maar dit tweetal zat naar me te roepen, en dus gun ik ze hun 15 secs wereldroem.

Op het visdiefjeseilandje in Crow Creek.

Toen en nu

Op mijn fotografieblog, http://analoog60.blogspot.com/
heb ik een label "Then and Now".
Vanmorgen kwamen we terecht bij de molen waar we een jaar of vijf (!alweer) geleden de Agifold vergeleken met de HB Zeiss. Met de voeten in de sneeuw, toen. Met de klompen in de zomp, nu.

...in de bómen

 Ja, bijna sinterklaas, maar de hemel is strakblauw en ik hoef echt geen trui aan. Troepjes smienten dobberen tussen de kuifjes, maar ik heb meer oog voor die zilverreiger. Ik vind altijd dat reigers er uitzien als een kapotte paraplu, maar het blijven natuurlijk vogels, hè? Kunnen dus gemakkelijk de boom in. En verderop zit een boom vol jonge spreeuwen, snoezig.
In Crow Creek, where else...

Heupdans

Omdat de gevoelstemperatuur zo rond het vriespunt zou zijn, hak curryrijst meegenomen. Daarbovenop ziet u het keteltje als deksel, om niet teveel warmte verloren te laten gaan. Werkte prima.
Wat me opviel: overal winterkoninkjes in de heggen - en niet alleen. Maar mijn cybershot wilde er niet aan - geheugen vol. Ik weet het aan de oude dag, maar thuis bleek dat ik 366 foto's van mijn heupbewegingen had gemaakt, tijdens het wandelen. Ook boeiend en leerzaam. Maar daardoor dus een ouwetje van de Wren.

Fernweh

Novemberstorm

Af en toe een regenvlaag, en op de grote plas hebben de golven witte koppen. Alle vogels houden de snoet in de wind, behalve de zwanen. Slimme beesten !
Omdat het een 10-lucifersstorm is, daal ik af naar een min of meer beschut ven. 2 Minuten later heb ik hete чёрный байховый мелкий чай, en da's niet echt de top voor de fijnproevers, maar bij mijn krentenbol smaakt hij prima.

Vrijdag de dertiende

Nou, dat viel reuze mee, hoor.
(Zie reactie)
Zonnetje, 15* en halverwege de ochtend een sappig peertje.
Hele troepen (Siberische) Kolganzen, en een eenzame Wintertaling. Ik zet er even een Canadees achter om te laten zien hoe klein zo'n talinkje is.
In Crow Creek.

Met mevrouw Wintertaling had ik, overigens zonder het te beseffen, in september al kennisgemaakt :

Ander fruit

Geen bramen dus, gisteren, maar ik had nog kweeperen, en bladerdeeg.
Vandaag bleek dat de resterende peren niet meer goed waren, dus met één appel en driekwart banaan nog een ontbijt voor morgen inelkaargeflanst.
Overigens kook ik quitten erg kort, en zonder zoet; wat rumkandij erover - heerlijk.

Bramen

Nee, helaas - blijkbaar slaan ze het smakelijke stadium over, dit jaar, en veranderen meteen van oneetbare rode besjes in oneetbare zwarte besjes. Jammer.
Ik troost me met een prima prak рагу овощное с мясом in het zeer zachte herfstweer.
Lèkker.

Русское утро

 Hopman Jeroen had de hand weten te leggen op antieke Ilford platen, en die moesten uitgetest worden. Met vier camera's de Hatertse bush in.
(Voor de digitali: één plaat per camera.) Halverwege een Russische warme  hap.
"Geen vogels vandaag?"
Nee, maar bij de koffie wel VogelMelk (Птичье Молоко).

Фотоаппарат: 1954 Москва 2

Paddenstoelen, dus.

Want gisteravond herinnerde ik me opeens dat er, jaren geleden, bij het kapelletje bendes stonden, in allerlei vormen en kleuren.
Maar ik moest er vanochtend echt naar zoeken, hoor! En vond ze toch nog mondjesmaat.
Wel struiken vol bramen, maar die waren nog niet rijp - volgende week nog maar eens kijken.
In het Beerssche.

Herfst (vervolg)

De trekvogels dus. Ja, de grauwe Canadese brandkolganzen staan op de verzamelplaatsen. Vliegen en bijen zuigen zich nog één keer vol aan een eenzame schermbloemige, en paddenstoelen pronken weer met hun veelvormigheid.
Mijn горючее сухое geeft veel meer hitte af dan de Esbits, binnen een minuut staat de prut te borrelen en zo wordt eten haastwerk, wat geenszins de bedoeling is.
                      Die bewaren we dus voor van de winter.
En nee: in dat Oostenrijkse wodqa-blikje zit echt wel зелёная марка hoor, wâdàchje,,,!

Herfst

Het regent al twee dagen, zelfs de kippen van de buren blijven binnen. Tijd dus voor een warm intermezzo:
nòg een kweeperentaart. Beetje warm, met zoete room.
Volgende week kijken of de trekvogels al aan 't wisselen zijn.

Na de tomatensoep

Héél stille zondagochtend. Zelfs de torenklok slaat maar één keer (logisch hè, op het halve uur). Zoiets als die zondagochtend in Haanstra's Alleman. Allemaal naar onze èigen kerk...
En thuis, om het herfstgevoel nog te versterken, een stuk zelfgemaakte kweeperentaart.
Er valt verder niks te vertellen. Prima.

Werelddierendag

Ik heb deze afbeelding even van het RIJKSMUSEUM gegapt, omdat daar vandaag vogelaars bezig kunnen zijn. Vogels op schilderijen determineren. Voor wetenschap en kunst. Wij herkennen hier natuurlijk moeiteloos Pelikaan en Nijlgans, Flamingo, Kraanvogel en Kasuarisalsikhetgoedheb, maar verder... Het probleem is vaak dat de schilder niet goed wist wat hij zag, vaak zelfs het beest nooit echt gezien had. Beroemd zijn de merkwaardige afbeeldingen van olifanten door de eeuwen heen. Of kijk eens naar die Simia Marina Danica hieronder...:

Hoewel de Snot Otter hier nogal op lijkt, eerlijk gezegd !

Herfsteendjes

Tafeleenden zijn nogal schuw - en met zo'n naam is dat waarschijnlijk ook verstandig. Maar de laatste dagen zag ik er steeds meer op de plas, zoals het hoort: bij de kuifeendjes, dus waagde ik maar eens een schuchter schot. Mevrouw Zwartkop was natuurlijk veel gemakkelijker - zangvogels beslissen voor zichzelf, bij kuddedieren holt/vliegt iedereen altijd achter de bangste aan. Is in de politiek ook zo, helaas: vind een "bedreiging", dan krijg je vanzelf volgers.

Septemberzon

Éven naar Crow Creek.
Voor een zeer zeldzame Dubbelvleugelgans, een steeds minder zeldzame Grote Zilverreiger, twee Smientjes en één Tafeleendje,
maar eigenlijk kwam ik voor de Wulpen.
En ze waren er, hoor.
Sjieke dames en heren met wandelstokken en gouden keeltjes.

Nieuwe klompen

Links: de nieuwe stappers.Fris, schoon, strak.

Rechts: lijkt meer op mij...

Inocybe ?

Of misschien Cystoderma ?
Paddenstoelen determineren is nog moeilijker dan vlinders determineren.

Namiddag

We zullen er echt aan moeten geloven: de trekvogels verzamelen zich al.

Ik ben de laatste tijd een beetje bezig met dubbelportretten.
Hier dus:
Rietgans en Grauwe Gans,
Aalscholver en Kievit,
twee Wulpen.

En heel in de verte nog een stel pleviertjes.

Sneeuwmus

Ja, het begon al te schemeren, en de cybershot is niet echt een sniper, maar toch: mijn huis-albino. Min of meer.
Wordt niet gediscrimineerd, maar weet dat hij opvalt, en mevrouw Sperwer is nooit ver weg...

Nazomer...

Ja, de zon straalt, we halen vandaag wéér de 25*, maar toch...: de bries is al stevig, en op de plas verzamelen zich de trekvogels. Ook deze zomer gaat niet eeuwig duren.