Ritssluiting

Piet is begonnen met de herfstinspectie van mijn arboretum. Bij de eik blijft hij een hele tijd zitten. Dan hakt hij een keurig rijtje gleufjes in de bast, kijkt tevreden, en gaat verder.
Naar de paardenkastanje.

Allemansvriend

Ik heb niks tegen stootvogels hoor, zelf eet ik ook wel eens een (klein) stukje vlees.
Maar tolerantie en vredelievendheid bewonder ik.
Dus heeft Piet bij mij een streepje voor.
Stoort zich niet aan grote gaai of kleine mus, en laat hèn ook lekker met rus.
Vink móói.

Schuw

De vier gaaikinderen zijn hard op weg naar de volwassenheid.
Niet handtam, maar de link tussen pinda's en mijn kop hebben ze wel gelegd.

Henkie en Piet

Samen op de eik in mijn arboretum. Geen concurrenten, Henkie is van de pinda's en het krentenbrood, Piet kijkt naar de creepies en neemt slechts af-en-toe een nootje.

Beers Niet Best

Nee.
Voor een volksfeestje vraag je geen entree, punt.
Ik wil er ff doorheen wandelen, en kijk zelf wel of ik ergens zin in heb.
Dus gingen mijn drie euro naar de bakker, voor twee beste kersenflappen.

Slimme gaai

De pindabar is inmiddels hip - eksters, meesjes, kauwtjes en ook mijnheer Specht zijn vaste gasten. Gaai Henkie heeft daar wat op gevonden. Met een pinda in de snavel tast hij door de tuin. Als hij een zacht stukje grond voelt propt hij de pinda daarin, stukje haarwortel erop, zie je niks meer van. Ik ben benieuwd of hij ze later ook terugvindt.

En dit is, op 23 september, de provisiekast van de heer Ekster.

Pakt een stukje krentenbrood uit het mandje, eet er rustig van,

legt de rest in het perkje, mooi blaadje erop, voor vanavond.

Het Gaaiennest 2018

Op 24 maart begon de bouw, net als vorige jaren, en op 24 april lagen er vijf eitjes. En toen ging er iets mis - geen gaai meer gezien.
Gelukkig nog wèl in mijn achtertuin, samen met de tortels, mezen, houtduiven, mussen, merels, roodborsten, kauwtjes, eksters, tjiffen, zwartkoppen en mijn favorieten: de heggemussen. Volgend jaar beter?

Lente...?

Strálende zon, en zacht - maar nog geen echt lentegevoel. Maar ook niet meer zo'n strakblauwe winterlucht.
Troepen spreeuwen (die zie je bij mij in de stad niet meer) en mussen.
De meeste ganzen zijn blijkbaar al weg, een stel krakeenden is al aan het dollen, twee ooievaars - die zijn niet eens weggeweest.
Afwachten.

Indische gans

Even een stukje wandelen om een raar filmpje in een foute camera te testen, maar na de wandeling toch weer terug om die gans, gebroken linkervleugel, te kieken met de Canon. Mooi koppie.
De Indische gans - een bijzonder dier. Kan óver het Himalajagebergte vliegen, met (wind mee) zo'n 160 km per uur. Door zijn snelle vleugelslag krijgt hij geen last van ijsafzetting, en de ijle lucht, slechts 30% van het normale zuurstofgehalte, kan hij ook aan!

Koperwiek

Het is altijd wel druk in mijn winterse tuin met, natuurlijk, mijn gaaien, duiven en tortels, kool- staart- en pimpelmezen, de specht soms, een enkele lijster, vinken mussen en merels. Roodborst en winterkoninkje. Voorzichtige eksters en elegante heggemussen. Een paar muisjes zijn ook nog wakker.
Maar de koperwieken van de laatste dagen zijn nieuw. En welkom.

Winterse kost

Raasdonders met varkensvlees.
Tussen een troep Puttertjes en (door het tegenlicht kan ik het niet goed zien) minstens één Kneu.
Winter in Brabant.