Keesie

Als de koe me in de verte ziet aankomen gaat ze rustig, maar onmiskenbaar dwars op het pad staan.
Samen bekijken we het probleem. Niets meer aan te doen; het valt me op hoe kléin het kalfje is. Was.
Ik spreek troostende woorden, en beloof iets te regelen.

Onder de bomen geniet ik een beetje peinzend van de prak.
Et in Arcadia ego.