Het blijft maar sukkelen, in mijn tuin. De één is net aan het opknappen, is de ander al weer gewond. Sorry voor de slechte foto's, maar deze merel loopt met haar gat niet te koop, ze houdt er meestal de vleugeltjes over - en in werkelijkheid ziet het er nòg heftiger uit. Weerhoudt haar er overigens niet van om goed voor haar kroost te zorgen. Móeders!
En voor oma Koekje gaan de jaren ook tellen. Ze zit bij de keukendeur te soezen tot ik met het eten kom, ogen half dicht, kijk die doorleefde kop eens, nog steeds in die versleten bontjas die ze van de winter - nou ja, ze heeft natuurlijk niks anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten